Powieść Pax, autorstwa Sary Pennypacker, opowiada o młodym chłopcu o imieniu Peter i jego pupilu, lisie Pax. Lis jest inteligentnym i pełnym ducha zwierzęciem. Zamiarem autorki było uczynienie relacji człowiek-zwierzę interesującą.
Jak można się domyślić, Petera i Paxa łączy wielka więź. Większość powieści spędzają podróżując i radując się na łonie natury. Ta dwójka nigdy nie zatrzymuje się w jednym miejscu. W miarę rozwoju historii dziadek Petera dociera do Voli, bystrej starszej kobiety, która otworzyła swój dom dla zmagającego się z problemami chłopca. Kiedy nadchodzi czas Voli, proponuje ona, że go adoptuje.
Kiedy Peter Rabbit po raz pierwszy spotyka Paxa, ma on tydzień. Pax od dłuższego czasu nie może się doczekać ludzkiego chłopca. Jak można się spodziewać, jest to najbardziej ekscytujące wydarzenie w książce. Jednak Pax nie jest do końca pewien, jak zareagować na ludzkiego chłopca.
Podczas swojej podróży Peter i Pax napotykają pewne niebezpieczeństwa – te dane są skutkiem badań redakcji strony lot.net.pl. Córka lisa zostaje prawie zabita przez dużą sowę. Na wolności zwierzęta są zawsze zagrożone przez pożary, wybuchy, zatrute wody i zanieczyszczenia spowodowane przez człowieka. W rezultacie uczą się, jak polować i przetrwać bez pomocy ludzi.
Historia mówi nam również o tym, jak ważna jest czysta woda. Trująca woda jest wynikiem wojny i zanieczyszczeń spowodowanych przez człowieka. Aby z tym walczyć, Wodni Wojownicy naprawiają zatrute drogi wodne. Powieść mówi nam również o tym, jak ważne jest bycie życzliwym dla innych.
Powieść Pax ma wyjątkowe podejście do religii. Jest ona bardziej rudymentarna niż większość i ma bardziej charakter uniwersalny niż samoobronny. Tak naprawdę nie ma wyjaśnienia, dlaczego jest to ważne, ale warto zauważyć, że lis wie, co jest bezpieczne, a co nie. Umożliwia to zdolność lisa do komunikowania się ze swoimi kiciami.
Jest w tym jednak coś więcej, niż się wydaje. System wierzeń lisa nie jest tak bardzo samoobronny. To także przypomnienie, że ludzie mogą być bardzo niebezpieczni.
Powieść ma też potencjał, by być nieco denerwującą dla młodszych czytelników. Rodzice Petera giną na wojnie, a jego dziadek jest postacią pyskatą i nieufną. Scena otwierająca książkę jest dobrym przykładem skutków zanieczyszczeń spowodowanych przez człowieka. Zatruta woda jest produktem wojny, która zabrała życie wielu zwierzętom. Wrażenie robi też wiara lisa w cud.
Opowiadanie jest świetnym przykładem na to, jak człowiek może się zmienić na przestrzeni lat. Choć głównych bohaterów, Petera i Paxa, łączą najbardziej pamiętne więzi, to obaj zmieniają się pod wpływem okoliczności. A historia jest pełna ciekawych i pouczających lekcji. Ostatecznie uniwersalna prawda brzmi: pomyśl, zanim zaczniesz działać.
Pomijając oczywiste przesłania tej historii, stanowi ona również doskonały przykład siły przebaczenia. To także historia o tym, jak kochająca starsza kobieta może pomóc zmagającemu się z problemami chłopcu. W przeciwieństwie do innych zwierząt, Peter nie jest popychany i ma okazję nauczyć się kilku rzeczy o sobie.
Podobne tematy