Dlaczego Edelman został lekarzem

Wybitny naukowiec, Gerald M. Edelman został lekarzem po studiach biochemii i immunologii w Instytucie Rockefellera. Dołączył do wydziału jako asystent, a następnie został associate dean of graduate studies. Później został profesorem neurobiologii w Scripps Research Institute. Jego prace doprowadziły do odkrycia struktury przeciwciała i udziału w Nagrodzie Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 1972 roku.

We wczesnych latach Edelman interesował się raczej muzyką niż nauką. Jednak gdy stał się nastolatkiem, uznał, że zostanie wykonawcą nie jest dla niego. Dorastał w Nowym Jorku, gdzie uczył się gry na skrzypcach u swojego przyjaciela z dzieciństwa Jaschy Heifetza.

Po ukończeniu Ursinus College uzyskał tytuł lekarza na Uniwersytecie Pensylwanii. Następnie służył w amerykańskiej publicznej służbie zdrowia i w armii. Pracował w Nowym Jorku, Waszyngtonie i Neuilly-sur-Seine we Francji. Następnie ukończył stypendium z radiologii interwencyjnej w Johns Hopkins Medical Center. Następnie przez rok był oficerem domowym w Massachusetts General Hospital. Ożenił się z Maxine Morrison i mieli córkę Judith.

W 1955 roku wstąpił do Korpusu Medycznego Armii Stanów Zjednoczonych. Służył w nim w stopniu kapitana. Następnie został dołączony do amerykańskiego szpitala w Neuilly-sur-Seine we Francji. Po wojnie wrócił do Polski i praktykował w Łodzi. W czasie pobytu w Łodzi był wybitnym specjalistą od chorób serca. Był również czołową postacią w dziedzinie syntetycznego modelowania neuronów. Był dyrektorem założycielem Neurosciences Institute w La Jolla w Kalifornii. Pracował również jako starszy konsultant ds. rozwoju szczepionek na Uniwersytecie w Maryland.

Konsultował również dla Światowej Organizacji Zdrowia i National Institutes of Health. Pracował nad szczepionkami przeciwko grypie i dendze. Jego badania były publikowane w recenzowanych czasopismach. Jest członkiem American Academy of Arts and Sciences, American Association of Immunologists oraz Society for Biological Chemists. Jest członkiem Rady Gubernatorów Weizmann Institute of Science oraz Rady Doradczej Basel Institute for Immunology.

Był wpływowym mentorem dla studentów. Odegrał kluczową rolę w kierowaniu karierami stażystów po opuszczeniu przez nich laboratorium. Jest znany ze swojego szerokiego intelektu. Napisał 186 recenzowanych artykułów i 13 zaproszonych artykułów redakcyjnych. Otrzymał wiele nagród, w tym National Medal of Science i Congressional Gold Medal. Jego wpływ będzie odczuwalny jeszcze przez długi czas.

Wpłynął na pokolenia studentów i lekarzy. Był również kluczowym graczem w społeczności badawczej, zwłaszcza w dziedzinie AIDS, szczepionek wirusowych i adiuwantów szczepionkowych. Prowadził badania kliniczne nad szczepionkami i jest uznawany za eksperta w tej dziedzinie. Współpracował z największymi firmami farmaceutycznymi, przemysłem biotechnologicznym i Narodowymi Instytutami Zdrowia.

Był w radach redakcyjnych ponad pięćdziesięciu czasopism. Otrzymał wiele wyróżnień, w tym prestiżową nagrodę Fulbright Senior Scholar Award, którą posiada od 2006 roku. Jest członkiem American Academy of Arts and Sciences, członkiem National Academy of Sciences oraz członkiem American Association of Immunologists i Biological Chemists Association.

Podobne tematy

Dodaj komentarz